சுமைகள் சுகமாய்

தன் துணையை இழந்து

இல்லாமையால் உறவுகள் பிரிந்து

ஒற்றை கைக்குழந்தை சுமந்துகொண்டு

பல பேச்சுகளையும் இச்சைகளையும் எதி்ர்கொண்டு

கால் வயிற்று கஞ்சியிலும் ஒரு சந்தோஷம் இவளுக்கு

கூலி வேலை மட்டுமே செய்ய தெரிந்த கிராமச்சி

ஓய்வு என்பதை மறந்த ஒரு ஜடம்

உழைத்து கொண்டே இருக்கும் இவள்

தன் மகனை ஒரு நாளும் பட்டினியிட்டதில்லை

இவள் ஒரு நாளும் புதிய ஆடைகள் உடுத்தியதில்லை

கிராமத்தை தாண்டி வேறஎங்கேயும் சென்றதில்லை

தினக்கூலியை ஒரு நாளும் தவறிவிட்டதில்லை

போரட்டங்களும் வலிகளும் பழகிய ஒன்று இவளுக்கு

தனக்காக எதையுமே நினைக்காத இவள்

மகள் சம்பாதித்து கொண்டு வந்தான்

அன்று இவள் நிறைவாய் ஓய்வொடுத்து கொண்டாள்

இந்த உலகத்தை விட்டு...........